Thursday, June 4, 2015


තෙරුවන් සරණයි 









මේ මයෙ හිතේ කාලයක් තිබුන ආසවක්.

කවියෙන් කතාවක් ලියන්ට හිතුවේ හුඟ කාලෙකට කලියෙං.

ඒත් බැරිඋනා.

මේ ඒ ආසාව සපුරාගැනීමක්.




මේ අපේ රටේ මුල්බැහැගෙන තිබුන, අදවෙනකොට ඩිංග ඩිංග යටවෙලායන මන්තර සාස්ත්‍රය ගැන සත්‍ය කතාවක්.

මගේ කිරිඅත්තා
‘’සර්ප විෂ විශේෂඥ්ඥ රාජකරුණා (වැරැලේ වෙදමහත්තයා) දෛවඥ්ඥතුමා’’ එතුමාගේ ගුරුවරු ගැන කියෝනකොට මහ උජාරුවෙන් මට හුඟාක් පුංචි කාලේ කියා දීපු කතාවක්.

අත්තා මේ කතාව අගේට කවි කරලා සාත්තුවල කියනවා මට යාන්තමට මතකයි.

ඉතිං මීට වසර 11ට විතර කලියෙං ඒ ජීවක ඇත්තො ජීවිත ගනනාවක් ගොඩ දාලා මියෑදුනා.

අත්තා කරපු ඒ සේවාව අගේකරලා අත්තට පින් තකා මං ඒ කතාව මට හැකි හැටියට කවි කොරන්ට තීරණය කොලා.

මන්ත්ර සාස්ත්‍රය ගැන විශ්වාස කොරන නොකරන එක තම තමන්ගෙ අයිතියක්.

මේක කාගෙත් රසවින්ඳනයට වගේම මයෙ ආසාවට මං ලියන්න ගත්තෙ. කට වරදක් උනොත් සමාවෙන්ට

.

මේ කවි කියෝන සැමගෙන් අවසර



ඒ වගේම




කම්බිලි දෙවෝත්තමයානවහන්සේගෙනුත්

කඳුබොඩගම වෙද ඇත්තන්ගෙනුත්

මයේ කිරිඅත්තගෙනුත්




අවසර

ඒ වගේම වරදක් උනොත් සමාව

ඉල්ලාහිටිනවා..




එහෙනං හා පුරා ආයුබෝ...

No comments:

Post a Comment